คำศัพท์ : ทุพภิกขันดรกัป
ทุพภิกขันดรกัป [N] famine period ; period of food shortage
Syn. ทุพภิกขันดรกัปป์
Def. ระยะเวลาที่กำหนดไว้ว่าเป็นตอนที่ขาดแคลนอาหาร