ทรัมเป็ต [N] trumpet ; clarion; brass wind; horn; bugle

class. ตัว

Def. ชื่อแตรประเภทหนึ่ง มีเสียงแหลม

Sample. นักเรียนฝึกเป่าทรัมเป็ตเพื่อไปบรรเลงในงานประกวดวงดนตรี