คำศัพท์ : ทระนง
ทระนง [V] to be arrogant ; to be conceited; proud; to be lofty; to be haughty
Syn. ทะนง, ถือดี, เย่อหยิ่ง, ไว้ตัว, ถือตัว, หยิ่ง, ทระนง
Def. หยิ่งในเกียรติของตัว
Sample. ก้านแก้วสามารถยืดคอทระนง ปิดบังเบื้องหลังของตนไว้ ไม่แพร่งพราย