ทนฝืน [V] force (oneself) ; make an effort

Syn. แข็งใจ, ฝืนใจ

Sample. ท่านยังทนฝืนสังขารปกปิดอาการเจ็บป่วยอยู่ร่วมงานอย่างกระฉับกระเฉง