ถ่ม [V] spit ; expectorate; eject saliva from the mouth

Syn. ถุย, ขาก

Def. ทำให้น้ำลายหรือสิ่งอื่นๆ ออกจากปากโดยแรง

Sample. เขาถ่มเมล็ดน้อยหน่าลงพื้นจนเลอะเทอะไปหมด