ถึงแก่พิราลัย [V] pass away ; die (of a lord); die (used for those of the highest rank of conferred nobility)

Syn. ตาย, มรณะ, เสีย, สิ้นใจ, มรณกรรม, ดับ, ถึงมรณกรรม, ถึงแก่มรณกรรม, ถึงแก่กรรม

Ant. เกิด, ประสูติ, กำเนิด

Def. ตาย (ใช้แก่สมเด็จเจ้าพระยา เจ้าประเทศราช หรือผู้อื่นที่มีฐานันดรเทียบเท่า)

Sample. สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ถึงแก่พิราลัยในพ.ศ. 2398