ตึงเปรี๊ยะ - ดิกชันนารี
คำศัพท์ : ตึงเปรี๊ยะ ตึงเปรี๊ยะ [ADJ] too tight ; extremely tense; extremely strained or tight Ant. หย่อนยาน, หย่อน Def. ตึงมากจนเกือบจะขาด Sample. สายตาของผมอดที่จะแลมองไปที่เป้ากางเกงตึงเปรี๊ยะนั่นไม่ได้เลย |
อ่านออกเสียง - ตึงเปรี๊ยะ
