ตีโพยตีพาย [V] go into hysterics ; express exaggeratedly; go crazy; go off

Syn. ตีอกชกหัว

Def. แสดงความเสียอกเสียใจจนเกินเหตุ

Sample. ทุกๆ คนก็ประสบเช่นเดียวกับฉัน เพียงแต่เขาไม่พูด ไม่ตีโพยตีพายทางความรู้สึกเหมือนฉัน

ตีโพยตีพาย [V] make a scene ; raise a hue and cry; complain about trifles

Syn. โวยวาย

Def. แกล้งร้องหรือทำโวยวายเกินสมควร

Sample. แค่ถูกต่อว่าเพียงนิดเดียวเธอก็ตีโพยตีพายเป็นการใหญ่