ติติง [ADJ] blameful ; reprehensible; culpable; reproachable

Syn. ทักท้วง

Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย

Def. เกี่ยวกับการทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด

Sample. สำนวนว่า ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด เป็นคำติติงคนที่รู้รอบและรู้หลายจนท่วมหัว แต่กลับรักษาตัวไม่ได้

ติติง [V] reproach ; censure; reprove; blame; reprimand; criticize; blame

Syn. ทักท้วง

Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย

Def. ทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด

Sample. ทำไมไม่ติติงไปที่นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลบ้างล่ะ