ตะเพิด [V] chase ; oust; drive; eject or expel; chase away; drive away

Syn. ไล่, ตวาดไล่, ร้องไล่, ไล่ส่ง

Ant. ร้องเรียก, เรียก

Def. ตวาดให้หนีไป, ร้องให้ตกใจหนีไป, ไล่ส่งไป

Sample. เธอโกรธที่เขาเมาเหล้าเธอจึงตะเพิดเขาออกจากบ้าน