ตะเบ็งเสียง [V] shout ; bellow; bawl; cry out; holler; yell' roar

Syn. แผดเสียง, เบ่งเสียง

Def. เบ่งเสียงออกให้ดังเกินสมควร

Sample. เขาต้องตะเบ็งเสียงแข่งกับเสียงเพลงที่ดังจนแสบแก้วหู