คำศัพท์ : ตะพายแล่ง ตะพายแล่ง [ADV] from one shoulder down to the opposite hip ; cut down across the chest; cut from one shoulder down across the breast Syn. สะพายแล่ง, เฉียงบ่า Def. ลักษณะที่ถูกฟันขาดเฉียงบ่า Sample. สมเด็จพระศรีสุริโยทัยถูกฟันขาดตะพายแล่ง |