ตะบิดตะบอย - ดิกชันนารี
คำศัพท์ : ตะบิดตะบอย ตะบิดตะบอย [ADV] dawdle ; linger; idle; take a long time Syn. ชักช้า, ร่ำไร, อืดอาด Ant. กระฉับกระเฉง, คล่องแคล่ว Def. ชักช้าร่ำไร, จงใจทำให้ช้า Sample. ถ้าเธอยังทำงานตะบิดตะบอยอยู่อย่างนี้ งานคงไม่เสร็จแน่ |
อ่านออกเสียง - ตะบิดตะบอย
