ตอกหน้า [V] refute ; rebut; hit back; strike back

Def. ว่าใส่หน้าหรือว่าต่อหน้าให้เจ็บใจ

Sample. เขาตอกหน้าเธอกลางที่ประชุมทำให้เธอรู้สึกอายมาก