ตระพัง [N] well ; reservoir; pond

Syn. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง, กระพัง, สะพัง

Def. ที่ซึ่งลาดลึกลงไปในดินแต่น้อยพอน้ำขังได้

Sample. น้ำในตระพังแห้งขอดไม่เห็นปลาสักตัว