ตระบอง [N] club ; bludgeon; stick

class. อัน, เล่ม

Syn. กระบอง

Def. ไม้สั้นสำหรับใช้ตี มีรูปเหลี่ยมบ้าง กลมบ้าง คล้ายพองแต่สั้นกว่า

Sample. เขาควงตระบองวิ่งเข้าไปในประตู