ดิ่งพสุธา [N] parachute ;

Def. เรียกการกระโดดร่มจากที่สูงโดยให้ตัวลอยอยู่ในอากาศก่อน เมื่อใกล้พื้นดินประมาณ 1,000 เมตร จึงกระตุกสายร่มให้กางออกว่า กระโดดร่มแบบดิ่งพสุธา

Sample. นักกระโดดร่มดิ่งพสุธาลงมาอย่างงดงาม