ซื่อสัตย์สุจริต [V] be honest ; be faithful; be true; devote; upright

Syn. ซื่อสัตย์, สุจริต, สัตย์ซื่อ, ซื่อตรง

Ant. ทรยศ, หักหลัง

Sample. นายจ้างต้องรู้ว่าลูกน้องคนใดขยันหมั่นเพียร และซื่อสัตย์สุจริต และให้ความดีความชอบและกำลังใจเท่าที่จะทำได้