จุกจิก [ADJ] small ; tiny; trifling; worthless

Syn. เล็กๆ น้อยๆ, กระจุกกระจิก

Sample. มาบัดนี้เขาโตแล้ว เขาจะไม่ข้องแวะอะไรกับเรื่องจุกจิกพวกนี้อีก

จุกจิก [V] fuss ; worry about; be fussy; be fastidious; pay excessive attention to

Syn. จู้จี้, จู้จี้จุกจิก

Ant. ปล่อยปละ, ละเลย

Sample. อาจารย์จุกจิกเรื่องการไว้ผมของนักเรียนให้ถูกต้องตามระเบียบ