ง้ำ [V] lean ; incline; bend

Syn. งอ, คว่ำ

Ant. ตรง

Def. ยื่นออกไปเกินปกติจนปลายโน้มลง, โน้มไปทางข้างหน้า เช่น สวมชฎาหน้าง้ำ, เรียกหน้าที่มีลักษณะงอคว่ำแสดงความไม่พอใจว่าหน้าง้ำ

Sample. สาวใช้ทำหน้าง้ำหน้างอทุกครั้งที่ถูกผมเรียก