งมงาย [V] be credulous ; be gullible; be unquestioning; be ignorant; be unconscious

Syn. ไร้เหตุผล, โง่งมงาย, ขาดสติ

Ant. มีเหตุผล, มีสติ

Def. หลงเชื่อโดยไม่มีเหตุผล หรือโดยไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นหรือเหตุผลของผู้อื่น

Sample. พุทธศาสนาไม่สอนให้คนงมงายแต่สอนให้เชื่ออะไรด้วยปัญญา