คำศัพท์ : ค่อนแคะ
ค่อนแคะ [V] satirize ; carp; cavil
Def. ค้นหาเอาสิ่งไม่ดีขึ้นมาว่าให้เจ็บใจ
Sample. หากเพื่อนคนไหนใส่รองเท้ามาโรงเรียนก็จะถูกค่อนแคะด้วยสำนวนว่า ผู้ดีตีนแดงตะแคงตีนเดิน