คู่ใจ [ADJ] trusting ; believable; reliant; confidential

class. คน

Ant. คู่อริ, คู่ต่อสู้, คู่ศัตรู, ปริปักษ์

Def. ซึ่งสนิทที่รู้ใจและไว้วางใจได้

Sample. เขาขับรถยนต์คู่ใจไปตามวัดต่างๆ เพื่อสนทนากับพระหรือไม่ก็ทำบุญ

คู่ใจ [N] lover ; trusted couple; partner; mate

class. คน

Syn. คู่สมรส, คู่สามีภรรยา, คู่ครอง

Sample. สาเหตุของการหย่าร้างเพราะฝ่ายหญิงเจอคู่ใจตัวจริง