คุมแค้น [V] resent ; rage; be rancor; harbour resentment; spite

Syn. แค้น, โกรธแค้น

Def. ผูกใจเจ็บและคิดอยากแก้แค้น, เก็บเอาความแค้นเข้าไว้

Sample. ทิดขวัญคุมแค้นคนบางคนที่มาแย่งสาวคนรัก