คำศัพท์ : คาดคั้น
คาดคั้น [V] force ; press; constrain; coerce; compel
Syn. เค้น, บังคับ
Def. แสดงกริยาวาจาเชิงเป็นการบังคับให้เป็นไปตามความประสงค์
Sample. ลุงคาดคั้นให้หลานชายพูดความจริง