คำศัพท์ : คั่งแค้น คั่งแค้น [V] be angry ; smoulder; rage; rankle; be indignant with; bear/harbour resentment against Syn. แค้น Def. โกรธอัดอั้นอยู่ในใจ Sample. บรรดาแกนนำพรรคลงมาถึงสมาชิกล้วนแต่แสดงความอึดอัดคับข้องกระทั่งคั่งแค้นต่อปฏิบัติการของเขา |