คับใจ [V] be discontented ; be disconcerted; be embarrassed; be distressed; feel depressed

Syn. อึดอัดใจ, ไม่สบายใจ, อัดอั้น

Def. รู้สึกคับแค้นอยู่ในอกในใจ

Sample. เธอรู้สึกคับใจที่ต้องอยู่ในตำบลที่เป็นศัตรูกับเธอ