คับอกคับใจ [V] embarrassed ; dissatisfied; oppressive; distressed; disconcerted

Syn. ไม่สบายใจ, คับแค้นใจ, อึดอัดใจ

Ant. สบายใจ

Def. รู้สึกคับแค้นอยู่ในอกในใจ

Sample. การที่บิดามารดาทะเลาะกันทุกวัน ทำให้เธอคับอกคับใจเป็นยิ่งนัก