คะยั้นคะยอ [V] urge ; exhort; coax; cajole; wheedle

Syn. รบเร้า, เซ้าซี้

Def. หนุนให้ทำ, ชักชวนให้ตกลงใจทำด้วยการรบเร้า

Sample. แม่เฒ่าคะยั้นคะยอให้ลูกชายกินข้าวให้มากๆ โดยเฉพาะไก่ต้มใส่ใบยา