ความอัปลักษณ์ [N] ugliness ; unloveliness; unbecomingness

Syn. ความงดงาม

Def. ลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, ลักษณะที่ไม่ดี, ชั่ว, เลวทราม

Sample. เขาเป็นคนป่าเถื่อนที่มีความอัปลักษณ์ทั้งหน้าตาและจิตใจ