ความฟุ้งเฟ้อ [N] extravagance ; lavishness; prodigality

Syn. ความสุรุ่ยสุร่าย, ความฟุ่มเฟือย

Ant. ความมัธยัสถ์, ความประหยัด, ความกระเหม็ดกระแหม่

Def. การใช้จ่ายเกินควร

Sample. ประชาชนลอกเลียนวัฒนธรรมการบริโภคของชาวต่างชาติจนกลายเป็นความฟุ้งเฟ้อที่เกิดขึ้นในสังคมไทย