คำศัพท์ : คนใจบุญ คนใจบุญ [N] philanthropist ; kind-hearted person class. คน Syn. คนใจบุญสุนทาน Ant. คนใจบาป Def. คนที่ชอบทำบุญสุนทาน หรือมีความเอื้ออารีต่อผู้ตกทุกข์ได้ยากเสมอ Sample. พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ตอนเขาเกิด และได้มีคนใจบุญนำเขามาเลี้ยงจนโต |