คำศัพท์ : คนกันเอง
คนกันเอง [N] one of us ; familiar person; comrade; accustomed person; companion; acquaintance; intimate
class. คน
Syn. กากี่นั๊ง
Def. พวกเดียวกัน, คนสนิทสนมกัน
Sample. อาเห็นเป็นคนกันเองก็เลยให้เธอไปถามเขาดู