ข้าวตัง [N] rice crust ;

Def. ข้าวสุกที่ตากเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นภาชนะ

Sample. น้อยชอบกินข้าวตังที่คลุกด้วยน้ำตาลกับเกลือ