ขึ้งเคียด [V] rage ; anger; be wrathful; be furious; frenzy; be irate

Syn. โกรธ, โมโห, ฉุนเฉียว, เดือดดาล, โกรธขึ้ง

Def. โกรธอย่างชิงชัง, อารมณ์ไม่ดีเพราะโกรธเคืองมาก

Sample. ถ้าเธอยังขึ้งเคียดอยู่แบบนี้เราก็อย่าพึ่งคุยกันดีกว่า