ขี้เลื่อย [N] saw dust ;

Def. ผงไม้หยาบๆ ที่เกิดจากการเลื่อย

Sample. ขี้เลื่อยที่มีขนาดเล็กควรอัดให้เป็นก้อนเสียก่อน เพื่อสะดวกในการหยิบฉวย

ขี้เลื่อย [ADJ] dull ; stupid; blunt; foolish

Syn. ปัญญาทึบ

Ant. ฉลาด, หลักแหลม

Sample. ผมต้องหนีในตอนแรก เพราะตำรวจหัวขี้เลื่อยมันจะยิงผมน่ะสิ