ขาดใจตาย [V] breath one's last ; collapse; faint to death; die; fall

Syn. สิ้นใจตาย

Sample. ทันทีที่ศาลอ่านคำพิพากษาหญิงสูงวัยคนนั้นเป็นลมล้มลงขาดใจตายต่อหน้าศาล