ขัดเขิน [V] embarrass ; shy; be timid

Syn. กระดากอาย, เขิน, สะเทิ้นอาย, อาย, กระดาก, เหนียมอาย, ขวยเขิน, เคอะเขิน

Ant. กล้า

Def. ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเมื่ออยู่ต่อหน้า

Sample. เรไรรู้สึกขัดเขินทุกครั้งที่พบหน้าสัตยา ชายหนุ่มที่เธอแอบชอบอยู่