ขัดขืน [V] defy ; resist order; disobey; rebel

Syn. ดื้อ, ต่อต้าน, ต่อสู้

Ant. ยอม, ยอมสยบ, ยอมตาม

Def. ไม่ประพฤติตาม, ไม่ทำตาม

Sample. ถ้าแกขัดขืนแม้แต่นิดเดียวฉันยิงแกแน่