ขวางโลก [ADJ] perverse ; contrary; contradictory; adverse

Syn. รั้น

Def. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปกติวิสัย

Sample. เขาทำตัวเป็นคนขวางโลกจนเพื่อนฝูงเอือมระอา