คำศัพท์ : ขวัญกระเจิง
ขวัญกระเจิง [V] be frightened ; be startled; be scared
Syn. ขวัญหาย, ขวัญหนีดีฝ่อ, ขวัญเสีย
Def. ตกใจกลัวจนแทบหมดสติ
Sample. ฉันเพียงแค่ตวาดทีเดียว พวกมันก็ขวัญกระเจิงกันหมดแล้ว