ขบเคี้ยว [V] crunch ; chew; masticate

Syn. เคี้ยว, ขบ

Def. ขบและเคี้ยว

Sample. ลิ้นเป็นตัวที่ช่วยดุนอาหารให้ฟันได้ขบเคี้ยวอาหารได้สะดวก