ขจุยขจาย [V] be scattered ; be in a mess

Syn. กระจุยกระจาย

Ant. เป็นระเบียบ, เป็นระเบียบเรียบร้อย

Def. กระจายยุ่งเหยิง

Sample. เขาเริ่มโกย เริ่มคุ้ยเศษอาหารจนขยะขจุยขจาย