คำศัพท์ : กินทิ้งกินขว้าง
กินทิ้งกินขว้าง [V] waste grain ;
Def. กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย
Sample. ในช่วงสงครามข้าวสารเป็นสิ่งที่มีราคาแพงไม่ใช่ของหาง่ายที่จะกินทิ้งกินขว้าง