กำเกียง [V] be immiscible ; be inharmonious; be incompatible

Syn. กังเกียง, กางเกียง

Ant. ลงรอย, กลมกลืน, ปรองดอง

Def. ไม่ลงรูป,ไม่รวมกัน, ไม่ลงรอย, ไม่ลงที่

Sample. หน้าหลังกำเกียงไม่เรียงรูป