คำศัพท์ : การบรรเลง การบรรเลง [N] play ; making music; giving an instrumental performance; playing a musical instrument; playing music Syn. การบรรเลงเพลง, การเล่นเพลง, การบรรเลงดนตรี Def. การทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ Sample. เพลงหน้าพาทย์เป็นเพลงที่มีความยาวและยากกว่าเพลงเถาทั่วไป นักดนตรีต้องใช้ฝีมือในการบรรเลงสูง จนกลายเป็นเพลงระดับชั้นแนวหน้าที่ใช้อวดฝีมือกันทุกวันนี้ |