กั้นกาง [V] separate ; be in order to make a partition

Syn. ขวางทาง

Def. กางแขนออกขวางทางไว้

Sample. เขากั้นกางอยู่ที่ประตู

กั้นกาง [V] obstruct ; forbid

Syn. ขัดขวาง

Ant. เห็นด้วย, ยินยอม

Sample. แม่กั้นกางไม่ให้ลูกชายแต่งงาน