กะโผลกกะเผลก [V] hobble ; limp; stumble

Syn. เขยก, กะเผลก, โขยกเขยก

Def. อาการเดินไม่ปกติ คือ ยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่ง อย่างคนขาพิการเดิน

Sample. จอห์น ซิลเวอร์กะโผลกกะเผลกไปยังประตู

กะโผลกกะเผลก [ADV] lamely ; stumblingly

Syn. เขยก, กะเผลก, โขยกเขยก

Def. อาการเดินไม่ปกติ คือ ยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่ง อย่างคนขาพิการเดิน

Sample. อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้เขาต้องเดินกะโผลกกะเผลกอยู่เป็นเดือน