กระแทกกระทั้น [ADJ] sarcastic ; ironical; biting; mocking; satirical; sarky

Def. ที่พูดแบบกระแทกเสียง

Sample. ็การใช้คำพูดกระแทกกระทั้นบ่อยๆ ของเธอก่อให้เกิดศัตรู

กระแทกกระทั้น [V] bang things ; thump

Syn. กระฟัดกระเฟียด

Def. กระแทกเสียงหรือกระแทกสิ่งของให้รู้ว่าไม่พอใจหรือโกรธ

Sample. ็หล่อนกระแทกกระทั้นใส่พ่อเมื่อถูกขัดใจ

กระแทกกระทั้น [V] bump ; hit; strike; collide; slam; bang; knock

Syn. กระทบกระแทก, กระแทกกระเทือน

Def. กระทบโดยแรง

Sample. ็เราอาจเกิดความเมื่อยแขนจากการที่รถเมล์จอดๆ หยุดๆ หรือกระแทกกระทั้นได้