คำศัพท์ : กระเดิด
กระเดิด [V] tip ; slightly stick up; be titled up
Syn. กระดก
Def. ลงกันไม่สนิท, กระดกสูงกว่าพื้น
Sample. กระดานแผ่นหนึ่งกระเดิดขึ้นมาจากกอง